विरहका छालहरू

हिड्दा हिड्दै
घुम्तिमा भेटिएको चौतारीमा
पिपलको छायाँ भेटेपछि
शीतलको संयोग सम्झेर
बुझ्यो उसले

कयौं हिउँदको चिसोमा
कयौं हिउँदको धुलोमा लट्पटिएर
वर्षामा
मुसलधारे बर्सातसंगै रुझ्यो ऊ

धेरैचोटि
छहारीको छेउबाट
भावनाको नदीमा बगेको बेला
पटकपटक पींडाका छालहरुले
किनारतिर हुत्याउन छोडेन

स्थिर भएर पनि अस्थिर भयो ऊ
कहिले एक्लै
कहिले परिस्थितिसँगै जुधेर
पौडिन सिक्यो

विरहका छालहरूमा डुबेर
अचेल खोज्दैछ ऊ
आँसुमा डुङ्गा खियाउनुभन्दा
नयनका किनारालाई नछोइ
उर्लेको गण्डकी
गलामा सुकाउने उपाय

कहिँ कतै लिलामीमा
कोही भेटिन्छ्न कि ?